Haiko begon al in 1966 te voetballen bij, toen nog, bar de Weinstube. Hij paste precies bij de overige jongens die daar toen speelden. Hij was een zeer plezierig man die een aardig poepke voetballen kon. Al snel bleek hij de man van de solo en daardoor kreeg hij oek al snel een bijnaam. Zeker toen hij in de zaal voetbalde en Jelmer van der Hoek de scheidsrechter was. Scheids van der Hoek noemde Haiko vanaf het begin al Haike en gaf hem ook de bijnaam "de pingelaar". Dat kwam omdat as Haiko de bal had, het net leek at ie liem an sien skoenen had, want hij gaf de bal nooit af.
As ur een tripje naar Amsterdam was, zei Haiko drekt: "Ik gaan met." En dan was ut Amsterdamse liedjes zingen in de kroeg van Rooie Nelis. Even later gien taxi belle maar een student met een fietsriksja en bij aankomst de man dubbel betale, want se was die pingelaar oek weer. Toen we op e Prinsengracht liepen, dreigde Haiko, deur de harde wind, de gracht in te lopen, maar gelukkig pakte Theo Dijkstra um net op tied bij ut schouder.
Wat kon je een plezier hewwe met die man. Dat leek misskien niet altijd se, maar het was wel se. Met um te zaalvoetballen bij ut team van de Weinstube was een feest. Ut was een echt vriendenteam en daar paste Haiko mooi bij. As ie weer us an een solo begon en van der Hoek floot en hij kreeg een duw, dan keek hij de scheids an en vroeg: "Is dit niet een vrije trap, scheids?" Ut antwoord van scheids van der Hoek was dan streng: "Must die bal maar ofgeve, Haike, en ophouwe met pingelen."
Zelfs toen ie al wat ouder wudde, deed Haiko nog mee met de ploeg van de Weinstube, die nog steeds utzelfde was. Maar ut walking football vond ie maar niks. "Ut is kuiere met de bal en dan gauw ofgeve, niks an," zei hij dan.
Haiko werd ziek, en vrij ernstig, maar daar praatte hij liever niet over. De man was gelukkig met sien vrouw, sien kienders, sien kleinkienders, familie en vrienden. En daar wuu hij nog graag een tiedsje van geniete en dat leek oek wel te lukken. Tot zondag ineens het noodlot toesloeg en Haiko in één keer ur niet meer was. Wij salle Haiko heel erg misse en we salle um nooit vergete. We wensen Mieke, de kinderen, kleinkinderen en familie heel veel sterkte toe met dit enorme verlies.
Sien voetbalmaten en sponsoren van de Weinstube.
