Een avond waarin schrijvers, dichters en muzikanten het publiek wisten te boeien met persoonlijke verhalen, scherpe observaties en meeslepende muziek. Het programma, dat liep van de namiddag tot in de late avond, trok veel belangstellenden en bood een bijzondere mix van diepgang, humor en emotie.
De gesprekken en optredens werden op vakkundige en sprankelende wijze aan elkaar gepraat door Kirsten van Santen, cultureel antropoloog en jarenlang kunstredacteur bij de Leeuwarder Courant en Dagblad van het Noorden. Inmiddels is zij een geliefde en veelgevraagde presentator van literaire evenementen. Met haar gevoel voor humor en scherpe vragen wist zij de schrijvers en muzikanten op het podium tot openhartige en prikkelende gesprekken te verleiden - tot zichtbaar plezier van publiek én gasten.
Adriaan van Dis beet het spits af met een optreden dat scherp, geestig en ontroerend was. Hij wist het publiek moeiteloos mee te nemen met zijn verhalen en reflecties. Na zijn afzegging vorig jaar was zijn komst dit keer een welkom en warm ontvangen moment. Zijn meest recente boek Naar zachtheid en een warm omhelzen, bekroond met de NS Publieksprijs 2024, stond centraal in het gesprek - een persoonlijke, openhartige vertelling over zijn jeugd, ouders en het verlangen naar zachtheid in een vaak harde wereld. Van Dis wisselde ernst af met humor en liet zien waarom hij tot de grote stemmen van de Nederlandse literatuur behoort.
Daarna volgde een optreden van Esther de Jong, een muzikante die je niet ongemoeid laat. Haar muziek is rauw, oprecht en onverbloemd. In haar Nederlandstalige teksten zet ze je met beide benen op de grond - om je er vervolgens genadeloos doorheen te laten zakken. Met een eerlijkheid die je normaal alleen in dagboeken vindt, deelt ze haar twijfels en observaties over het leven. Begeleid door Esker van de Werken op gitaar bracht ze nummers die je raken én wakker schudden. In april verscheen haar EP Voeten in de aarde, met liedjes geïnspireerd op Friese dorpen. Eerder, in 2023, debuteerde ze met het album Even over leven bij Excelsior Recordings, dat door OOR werd geprezen om de scherpe pen en het gevoel voor zwarte humor.
Tijdens de pauze genoten bezoekers van de zomerse sfeer, van gesprekken met auteurs én van goed eten en drinken. Hippe Frieten verzorgde smaakvolle loaded fries en frisse salades, terwijl Broodje Nuchter de bar bemande met wijn, bier en frisdrank - een welkome aanvulling op een avond vol cultuur.
Na de pauze beklom Ronald Giphart het podium. Hij sprak met zijn kenmerkende humor en openheid over zijn carrière en huidige projecten, waaronder een boek over liefdesverdriet en een biografie van Blaudzun. Ook deelde hij een persoonlijke ervaring: hoe zijn zoon Broos ‘uit de kast’ kwam, en wat dat betekende voor hem als vader. Samen schreven ze daar het boek Dat maakt ons helemaal niets uit over - een eerlijke en liefdevolle zoektocht naar identiteit, taal en begrip tussen generaties.
Een bijzonder moment was de bijdrage van oud-Harlinger Arne van der Wal, mede-oprichter van Follow the Money. Hij keerde voor het festival terug naar zijn geboortegrond en sprak openhartig en met de nodige zelfspot over zijn jeugdherinneringen in Harlingen: Hij vertelde over spelen tussen de schepen, het ontdekken van een rottende bruinvis ("die geur vergeet je nooit meer") en een gestolen blikje cola waarmee hij als jongen in de politiecel aan het Noordijs belandde - met uitzicht op zijn eigen slaapkamerraam. Tijdens zijn middelbareschooltijd was hij mede-hoofdredacteur van de onafhankelijke schoolkrant van de R.S.G. en die ongebreidelde nieuwsgierigheid vormde de basis voor een leven in de journalistiek. In 1994 begon hij bij maandblad Quote, waar hij onder meer de inmiddels iconische Quote 500 bedacht – de jaarlijkse lijst van de rijkste Nederlanders. Later werd hij hoofdredacteur van FEM Business en in 2010 richtte hij samen met Eric Smit het journalistieke platform Follow the Money op. Tegenwoordig werkt hij aan een boek over de invloed van private geldstromen op onze samenleving. Het publiek waardeerde zijn openheid, humor en scherpe reflectie op zijn journalistieke pad.
Rosita Steenbeek sloot het literaire deel van het programma af met een indrukwekkend verhaal over verlies en verbondenheid. Ze vertelde over het overlijden van haar ouders en de reis die ze daarna ondernam: op de fiets van Rome naar Mycene, samen met fotograaf Art Khachatrian. Een fysieke en spirituele tocht langs oude routes, over de Via Appia en door Griekenland, langs plekken waar Cicero, Horatius en Odysseus hun sporen nalieten. De reis bracht niet alleen historie tot leven, maar ook herinneringen aan haar moeder, met wie ze ooit op dezelfde plekken liep. Haar verhaal over rouw, mythische landschappen, nachtelijke bergpassen en onverwachte ontmoetingen raakte een snaar bij velen in het publiek.
De avond werd afgesloten door Blaudzun, die niet alleen indruk maakte met zijn karakteristieke stem en sterke muzikale performance, maar ook vertelde over zijn liefde voor wielrennen. Een verrassende persoonlijke noot die mooi aansloot bij de eerder gedeelde verhalen van fysieke én innerlijke reizen. Zijn optreden gaf het festival een krachtige en bezielde afsluiting.
Literair Festival Harlingen liet opnieuw zien hoe literatuur, herinnering en muziek elkaar kunnen versterken.
- Dorus Breidenbach legde de avond vast in een prachtige serie foto’s.