Vanaf sien jonge jaren kenne we Jopie al en ut was een fijne en lieve jonge en een sportman. Ut was niet alleen een goeie voetballer, maar oek een prachtig figuur op ‘e velden. Hij had een fijn gevoel bij alle clubs in Harlingen. Want hij speulde bij v.v. Harlingen en in de A’s bij Zeerobben. Hij was speler en later trainer bij R.K.V.V. Robur. Ik trof nog iemand van de v.v. Oosterlittens, waar ie oek trainer weest het – en oek die persoon sprak met veul genegenheid over Joop. "Ut was een goeie trainer en een goed mens," zei hij.
Je konnen met Joop oek over lekker eten prate – en dan wel de Indonesische keuken. Dan liep ut water langs je mond en nam hij afscheid met “Selamat Makan” (smakelijk eten) jonge.
Op latere leeftied begon ie weer met voetballen, dit keer bij de FC Harlingen – en wel bij ut walking voetbal. As Jopie binnenkwam, was ut net of ut zonsje begon te skienen. Ik hew die man nog nooit chagrijnig binnen kommen sien.
Joop was oek een echte muziekliefhebber. As ie in ut laatst de kantine van de FC binnenstapte, zong ik de eerste regel van ut liedje “Ajoen ajoen in die hoge klapperboom” van Wieteke van Dorp (Tante Lien) en dan zong Joop dat uut volle borst met. Utzelfde gebeurde bij ut inzetten van ut liedje van Rudy van Dalm met de titel “Terang Bulan” (maneschijn), dan gingen we weer los.
As ie dan ut veld op ging, hield ie eerst ut balsje even 10 minuten hoog – want sien techniek was nog uutstekend. Maar dat ging jammer genoeg steeds minder… Joop raakte een bitsje de weg kwiet. Dit tot groot verdriet van sien voetbalmaten van de FC. We zagen um niet meer en hoorden wel dat ut niet goed met um ging.
Nou is ie overleden en salle we um allemaal heel erg misse.
“Selamat Jalan Jopie” – en rust zacht.
Wij wensen zijn vrouw, kinderen, de familie en vrienden heel veel sterkte toe in deze moeilijke tijd.
De Vijfde Colonne, de Walking Footballers en het bestuur van FC Harlingen.
