Tekst Ynze Braaksma
Welkom op dit eerste fotoblog met vastgelegde observaties van allerlei aard in onze mooie stad.
De omstandigheden voor de HT sloepenrace waren gunstig dit jaar. Het mooie weer trok dan ook veel belangstellenden. Veel foto’s gemaakt met drone en foon zodat er flink in gesnoeid moest worden om er uiteindelijk een klein aantal over te houden die de moeite waard zijn en de sfeer goed weergeven. Ondanks de gunstige omstandigheden blijft het natuurlijk een prestatie van formaat om de finish te bereiken.
Voor de tweede maal deed het Noorse expeditie schip Fridtjof Nansen onze haven weer (eventjes) aan. Het imposante schip is met zijn lengte van 140 meter zo’n beetje het grootse wat in de Nieuwe Willemshaven kan aanleggen. Het maakt prachtige en luxueuze reizen waarbij het bijzondere plaatsen aandoet. Het is gericht op wat kleinere gezelschappen in de wereld van de cruisereizen en er zal ongetwijfeld een fiks prijskaartje aan hangen. Voor de happy few dus, maar dan heb je ook wat te vertellen na thuiskomst (but sadly beautiful Harlingen was too short).
Een Spaanse Armada (nou ja, twee schepen) deed onze haven voor een paar dagen aan. Onderweg naar het nautische evenement Delfsail lagen de Pascual Flores en de Nao Victoria hier aangemeerd. Met tromgeroffel aangekondigd als Tall Ships waren het feitelijk Small Ships, maar niet minder interessant. De Nao Victoria is een replica waarmee de Portugese ontdekkingsreiziger Ferdinand Maggelan (in Spaanse dienst) als eerste de wereld rondvoer. Een indrukwekkende prestatie in deze drijvende notendop. Het was min of meer vergelijkbaar met de reizen van de Fridtjof Nansen maar dan wat kleiner en meer basic… Ik heb de schepen overdag vastgelegd maar ben nog eens teruggekomen om ze in de romantiek van de ondergaande zon te fotograferen.
Het onbestendige weer van de afgelopen tijd stemt ons niet altijd even vrolijk (ons was een lange, warme en droge zomer toegezegd!) maar zorgt er wel voor dat het licht telkens wisselend is en er soms fraaie wolkenpartijen voorbij trekken. Daar houden fotografen wel van, dus ook hier in dit blog wat indrukken van wat zoal langs de hemel scheerde.
Net als de koperen ploert die in volle glorie achter de horizon verdwijnt, het nodigt uit om dat fraaie licht vast te leggen. Er is geen ontkomen aan en ieder die dan met een smartphone rondloopt richt die naar de hemel.
Aan het eind van een mooie dag is een wandeling of fietstochtje voor mij sowieso een genoegen. Met de camera of smartphone paraat en een blik die de omgeving scant en kadreert vang je het licht van de dag in je onderwerp met de meeste sfeer.
Afijn, de rest van de foto’s spreekt voor zich, de mooie en soms minder mooie hoekjes van onze stad, meestal afbeeldend en soms verbeeldend. Soms gericht op pad maar meestal spontaan en maar afwachten waar je tijdens de wandeling tegenaan loopt, zoekend om een bijzondere invalshoek. Heeft uw aandachtspanne dit verslag tot hier volgehouden dan wens ik u plezier bij het bekijken van de foto’s. Tot een volgende blogpost!
