Achteraf mogen beide teams zich gelukkig prijzen met een punt. Een 0 – 2 prijsgeven met daartegenover in de tweede helft een herboren Zeerobben, dat zeker recht had op dat punt “gelijkmaker in de blessuretijd”. Maar het hadden er ook zomaar drie kunnen zijn ware het niet dat de thuisclub achtervolgd werd door pech en Leeuwarder Zwaluwen de enige grote kans in de tweede helft over zag gaan. Toch was er een winnaar, namelijk het publiek.
Leeuwarder Zwaluwen doeltreffend
De eerste mogelijkheid ontstond uit één van de vele corners in de eerste tien minuten. Patrick Amels kopte naar Durk Ennema, zijn omhaal verdween over de deklat. Een dieptepass van Joran van Kernebeek bereikte David van der Pol, diens voorzet op Amels leek succesvol, maar de inzet werd ternauwernood geblokt. Ook Leeuwarder Zwaluwen toonde zich niet, zoals in de verloren thuiswedstrijd, onbetuigd. De solerende linksback Rino Houtzager kwam tot de zestien en bod Rico Kruize en kans om uit te halen, net naast. Na ruim een kwartier spelen werd Joran van Kernebeek dermate in het nauw gedreven door Stan Fortuin en Ebikeme Biegbudu, dat hij faal balverlies leed. Fortuin vond de volledig vrijstaande Abbas Mampuya, een intikkertje dus 0 – 1. Zeerobben probeerde wel direct te herstellen, maar veel acties stierven in schoonheid. Na voorbereidend werk van Durk Ennema draaide David van der Pol zich vrij, hij vond doelman Bart Wielenga op zijn weg. Een goed opgezette aanval werd door linksback Houtzager strak voorbij doelman Nota gejaagd en dan is 0 – 2 met nog driekwart wedstrijd te spelen. Na een strak gegeven voorzet van Dylan Drent nam Patrick Amels de bal in één keer op de pantoffel, geen geluk net naast. Opnieuw Amels maar nu op aangeven van Joran van Kernebeek vanaf links over via een verdediger. Uit het niets verscheen vlak voor het verstrijken van de eerste helft Abbas Mumpaya links van het doel vrij voor Nota. Deze kans verdween in het zijnet. Op basis van het betere aanvalsspel van de bezoekers was de voorsprong verdiend, Qua kansen was het gelijkspel.
Aanvoerder Jordy Torenbeek maakt in slotminuten de verdiende gelijkmaker
Wat er in de pauze besproken is, daarover deed trainer Konings neutraal, hij liet het woord aan de spelers en zij wisten wel dat het veel beter moest en kon. Dat was vanaf minuut 45 duidelijk. Na twee minuten al had Dylan Drent de aansluitingstreffer op zijn schoen na een voorzet van links van Durk Ennema. Drent miste deze 100 % kans door te zacht binnen te schieten, dus een rollertje voor keeper Wielenga. Wederom vanaf links Ennema met een voorzet op maat, Patrick Amels kopte net over. Nog geen minuut later een vrije trap van Drent laag bij de eerste paal. De inkomende Amels tikte net naast. Een soepel lopende combinatie tussen Godert Attema en Amels plaatste Durk Ennema vrij voor de doelman, deze redde knap. De druk nam toe op de defensie van de Leeuwarders, die aansluitingstreffer moest er toch eens komen. En inderdaad na een kwartier pressievoetbal kwam dan eindelijk de 1 – 2 op het scorebord. Ane Schaap probeerde het weer met een lange bal in de zestien kopte Patrick Amels terug op Durk Ennema en die wist daarmee wel raad. Zeerobben bleef de bovenliggende partij. Uit een vrije trap van Drent kopte Amels terug op de inlopende Attema. Goed verdedigd, weg kans. Bij een spaarzame uitval van de gasten Kreeg Kruize een kopkans, over. Uit een hele serie corners van Dylan Drent ontstond er telkens een gevaarlijke situatie, Jordy Torenbeek kopt precies in de handen van keeper Wielenga. Met nog tien minuten te spelen begon de tijd te dringen. Durk diep gestuurd door Stijn Schakenbos weer net niet. Er ontstond in de omschakeling ruimte en die werd bijna benut door Rico Kruize op aangeven van Mampuya. Hij schoot deze 100% kans te gehaast over. Corner nummer 10 van Drent leek dan eindelijk de gelijkmaker op te leveren. Jay de Vries kopte op de lat, de rebound was voor Amels door een voet van een verdediger van de doellijn gehaald. Opnieuw Drent met een hoekschop, Amels kopte naar de grond maar de doelman voorkwam de meer dan verdiende gelijkmaker. Stijn Schakenbos probeerde het van 30 meter, de te ver voor zijn doel staande Wielenga had het nakijken. De bal belandde op de kruising lat en paal. Weer niet. Toch zou één van de corners van Drent leiden tot de 2 – 2. Patrick Amels kopte wel maar niet in de juiste richting, de afvallende bal werd door Joran van Kernebeek opgepikt en voorgezet. Patrick Amels kopte richting doel en Jordy Torenbeek gaf met zijn hoofd net dat tikje dat nodig was om doeltreffend te zijn. De resterende minuten gebruikte Zeerobben om alsnog de winst te pakken. De goed leidende referee Fije van der Wal, die de kaarten op zak hield, vond dat tijd voorbij was, dit in tegenstelling tot de grens van Zeerobben. Scheidsrechter beslist en terecht.
Cliché “de spanning is om te snijden”
In een bloedstollende slotfase pakt Zeerobben een meer dan verdiend punt en mogen de Sweltsjes de handen dicht knijpen, dat de groenwitten het vizier niet op scherp hadden. Toch waren beiden tevreden met dat punt. Bij winst van de gastheren waren zij tot twee punten genaderd op verliezend titelkandidaat Heerenveense Boys, nu op 4 punten met nog 3 duels te gaan. Leovardia verslikt zich ook in Bolsward en blijft daardoor op dezelfde hoogte als Zeerobben. Tja het is nog allemaal mogelijk, boven-en onderin de ranglijst. Volgende week op naar Dronrijp, dat zich probeert te ontworstelen aan de degradatie. Spannend hoor……
Scoreverloop: 0 – 1 (17 m.) Abbas Mampuya ; 0 – 2 (26 m.) Rino Houtzager; 1 – 2 (59 m.) Durk Ennema ; 2 – 2 (90+1 m.) Jordy Torenbeek.
Zeerobben: Theo Nota; Joran van Kernebeek; Jordy Torenbeek; Max Faber (Stijn Schakenbos 73 m.); Ane Schaap; Wesley Tankink; Brent de Groot (Jay de Vries 73 m.); Durk Ennema; Godert Attema; Patrick Amels; David van der Pol (Dylan Drent 23 m.).
