Tekst Paul H.M. Scheffer
Er werd snel ingeschreven en de equipes zetelden op de banken en tafels om met oranjekoek het routeboek te bestuderen. Wopke Hettema van Rally Events vertelde nog eens over de spelregels en over speciale opdrachten. Parkeren met het voorwiel binnen één gemarkeerde straattegel of achteruitparkeren naar een pilon: elke centimeter afstand een punt eraf en tegen de pilon: AF. Even voor tien uur vertrok een Volvo V90 met nummer 1, waarna elke 30 seconden een oldtimer of een splinternieuwe SUV een Lion met de startvlag zag zwaaien. Op weg in een stevige hagelbui!
Vijf uur 's middags arriveerde dezelfde zilvergrijze nummer 1 als eerste. Equipe na equipe druppelde binnen. Sommige equipes liepen toch nog eens het routeboek langs met een blik van 'hebben we dat nou goed gedaan'? Uw reizende, maar niet rijdende reporter stak zijn licht eens op bij de deelnemers. Een gemene deler: vol lof over de route en de organisatie. Een navigator vertelde fier dat ze bij de pilon parkeerproef er slechts 1 cm vandaan waren.
Een dames duo, waarvan één uit Spanje komt, vertelde vol trots dat ze onderweg naar Leeuwarden eerst verdwaald waren. Vervolgens reden ze een bord, waar ze een letter moesten noteren, vrolijk voorbij. Je mag nergens keren, dus liep de señorita het hele eind maar terug. Het overkwam hen ook - andere auto’s volgend - gezamenlijk de verkeerde afslag te nemen. Om zelfs nog eens verrast te worden door een file zaterdag boodschappers. Het enthousiasme van een brouwmeester was in het begin wat getemperd: de eerste etappe kwamen ze op tijd niet goed uit. Bij Koehool ging het beter: “Prachtig door de open velden; ik kwam op plekken waar ik nog nooit ben geweest.” Diezelfde constatering deed een navigerende notaris. Toen hij een tijdje geen instructie of letterbordjes meer had gezien groeide de twijfel: “Zitten we wel goed?” Dat kost concentratie. Zij troffen daarna een overstekend ganzenpaar. Het wachten bracht de gemiddelde snelheid terug naar 31 km, waar 39 de norm was.
Als iedereen binnen is, begint Wopke met een bijna sadistisch genoegen terug te blikken op de routes. De route ging van de Willemshaven naar Alde Leije, waarna de tweede etappe volgde naar Lauwersoog, waar de lunch werd genoten. Via Leeuwarden werd met de vierde etappe de Finish bereikt in Harlingen. Er zaten natuurlijk veel verraderlijke trucs en grappen in. Men had een soort stempelkaart waar letters en cijfers die men onderweg moest zoeken en controletempels op genoteerd moesten worden. Afstanden in honderd meter waarbij net vóór en net ná een afslag ligt: welke moet je hebben?
Na de uitleg wordt er eerst gegeten en rekenen de mannen van RE verder aan de einsduitslag. Als die er aan komt wordt het stil in de zaal. Als eerste in de Tour-klasse is geëindigd de equipe Boonstra-Vellema. Zij deden voor de eerste keer mee aan de Waddenrally. In de Sport-klasse viel die eer ten deel aan equipe Nicol&Harold Dekens. Als de emoties stilvallen, maakt cie-Voorzitter Jesse Smaal - met dank aan deelnemers en sponsoren - de uiteindelijke opbrengst voor het goede doel bekend: € 18.500 voor verZORGDrondvaren!
Het langzamerhand traditie wordende slot behelst het veilen van de NUMMER 1 voor 2025. Dat gaat voor € 1.000 naar FAB Riool en wegenbeheer. De feestvreugde wordt verlengd door het veilen van een nachtje slapen in de Havenkraan; opbrengst € 450. Hiermee is een bodempje gelegd voor Lions Waddenrally 2025!
