Voor als je het mist kan je op vrijdagavond luisteren via Powerplant Radio ook om 21.00 uur. De ene plaat is nog mooier dan de andere en deze week spreek ik met Arne Swarts van Axis Mundi.
Horizon
De opening is voor Horizon, een Nederlandse metal band uit Breda, opgericht begin jaren tachtig van de vorige eeuw. Deze obscure Nederlandse band speelt heavy metal met veel melodie en enkele powermetalthema's. Ze moeten niet worden verward met de gelijknamige Nederlandse metalband, opgericht in 1996. Ik kocht dit album, hun enige, een paar maanden geleden, tijdens mijn zoektocht naar klassieke heavymetalbands uit Nederland, en was behoorlijk onder de indruk. Het geluid is inderdaad erg melodieus, met af en toe vergelijkingen met bands als TNT en Europe. Ik geniet vooral van het nummer 'Dreams'. Dit nummer heeft een romantisch/fantastisch thema en is uitgevoerd als een Europees nummer, met een vleugje Dio die er bijna doorheen komt (zoals zijn bespiegelende ballades). Het refrein is erg pakkend, met de nadruk op de opzwepende hoge stem van zanger Shmoulik Avigal (ook van een andere geweldige obscure band: Wild Dogs). Hij is ook een geweldige zanger die in staat is om met ongelooflijke souplesse hoge tonen te bereiken en zeer bedreven is in het creëren van het perfecte zangpatroon over elke metalriff uit de jaren 80. Het nummer zelf is vrij simpel, er wordt niets speciaals gedaan op bas en gitaar, de focus ligt uitsluitend op Avigal. Er is duidelijk sprake van 'vocal-twinning' in deze majestueuze, met keyboards overladen powermelodie, met je gebruikelijke Horizons-gevoel dat erg aan Europa doet denken. Een emotionele halve ballad qua formaat, die wat 'coming-of-age'-teksten met veel meer overtuiging doorvoert dan je wannabe ballad-gerichte en veel flauwere Bon Jovi, Warrant en co. uit de late jaren 80 en vroege jaren 90. 'Guardian Angel' is nog zo'n nummer dat in mijn hoofd blijft hangen. De gelaagde vocalen demonstreren opnieuw het talent van de zanger, dit keer met de extra spanning van een technisch bekwame en uiterst melodieuze solo. Dit vormt een goed contrast met het meer tedere vorige nummer - met name geaccentueerd door de drive van bas en gitaar aan het begin. Er zitten ook een paar uitstekende keyboardeffecten in dit nummer. Het mooie ervan is dat ze volledig op de achtergrond aanwezig zijn en geen opdringerig, overdreven prominent onderdeel van het nummer worden, zoals met veel materiaal in deze muziekstijl het geval is (TNT, Europe, Fisc). Hoe dan ook, hoewel dit een melodieus rocknummer is, worden flauwere momenten zoals de tekst "You Bring Light to My World" (in het refrein) vervangen door een meer gejoelde, luide zang in het tweede deel van deze regels, die meer op Biff Bywford lijkt dan op Bon Jovi. Bijzonder effectief klankspel op de keyboards en een goed gestructureerde gitaarsolo redden dit nummer. 'Runaway Guy' is een energiek, sneller nummer met een infusie van keyboardeffecten en emotionele teksten. Dit nummer brengt de bas naar de voorgrond, dankzij Marc Vanreusel. Erotische bastonen worden gecombineerd met de typische jaren 80 reverbmix en punchy snare. Een paar hints van het Dio-geluid komen door in dit sterke, melodieuze en meeslepende nummer – zeker tijdens de ruwweg furieus gebrachte coupletten, een beetje zoals de sterke energie die hij heeft op vroege albums zoals 'Last in Line'. Dit nummer draait om de sterke centrale hook "got no place – to se-ttle down!", die donderend is. De titeltrack 'Master of the Game' is een zeer emotioneel nummer dat begint met oprechte liefdesteksten voordat het overgaat in pure zwaarte en baszware capriolen. "The game" waar ze het over hebben is trouwens liefde. De twee nummers met een 'rock'-thema op dit album zijn ronduit leuk en genietbaar. 'Rock this Place' pronkt opnieuw met zangtalenten, met een perfecte mix van keyboard in het refrein à la Night Ranger of Coney Hatch. Deze midtempo, harde knaller zorgt ervoor dat je met je hoofd knikt naar je koptelefoon. 'Rock n Roll Mind' is vrijwel hetzelfde, en de plaatsing van deze twee nummers op het album is nogal discutabel. Dit nummer brengt die hints van Dio in Avigals stem terug waar ik het eerder over had. Een ruwe geest is duidelijk te horen in de zang in de krachtige, met keyboard doordrenkte ouvertures van het eerste nummer – een van de betere nummers met 'rock'-thema in het subgenre.
Ik geniet echt van deze verzameling melodieuze heavy metalnummers. Horizon is perfect voor fans van TNT en Europe, niet alleen vanwege het melodieuze geluid, maar ook vanwege de teksten zelf, die in veel opzichten vergelijkbaar zijn. Het titelnummer 'Master of the Game' is meer een Europese halfballad dan de mogelijke metalcruncher die je op basis van de titel zou verwachten. Ik geniet vooral van dit soort heavy metal, het is vrij zeldzaam en kan een welkome afwisseling zijn van de overwegend heavy-georiënteerde moderne muziek, of de meer thrashy muziek uit dezelfde periode. Bands als Horizon worden zelden ter sprake gebracht in gesprekken over geweldige klassieke metalmuziek. Het lijkt erop dat de hardere kant van metal veel populairder is, waarbij bands in deze trant vaak terzijde worden geschoven. Ik ben van mening dat melodieuze heavy metal uit deze periode een uitstekend genre is dat enorm boeiend kan zijn en je net zo veel kan laten knikken als elk klassiek thrashalbum. Dit materiaal hier lijkt een beetje op wat NWOBHM-act Chariot probeerde, maar dan veel beter, en dat is grotendeels te horen op het krachtige Europese meesterwerk 'Wings of Tomorrow'. Heb ik de opener 'Desert Fire' al genoemd? – een beklijvende intro met studio-effecten en melodieuze gitaar met zwaar door keyboards doordrenkte ouvertures. Het verandert al snel in een Dio-aangelegenheid uit de vroege jaren 80, met die prominente bas waar ik het eerder over had. Hier heb je ook de krachtige en beeldende teksten van Dio – wat zorgt voor een sterk stuk, en een bijzonder knarsend introstuk. Meer hook-zwaarte in de refreintekst "Desert – Fi-re, you set my soul alight", met een sonische productie die de vaart erin houdt.
Nu ik het album opnieuw beluister, kan ik weinig zwakke punten vinden op dit uitstekende album. Wat een fantastische band, ondanks hoe compleet en volkomen onbekend ze zijn. Er is weinig tot geen echte opvuller op dit album, met interessante, krachtige nummers die een groot songwriterstalent tonen, en genoeg individualiteit om het echt interessant te houden. Een voorbeeld is 'Desert Fire' en een ander is 'Thankyou'. Dat laatste nummer heeft een slappe titel en is waarschijnlijk het dieptepunt – maar de engelachtige stem is duidelijk aanwezig, zoals Joey Tempest of Europe, met een emotionele uitvoering, maar het verandert later in een repetitief, suf nummer met overdreven positieve teksten. Het lijkt hier een beetje op een zwakker Helix-moment. Echt een uitstekende band, met veel sterke nummers en een prima sound die de meeste mensen die deze stijl proberen, verslaat.
Het was een grote wens van Gwen Avigal, de weduwe van Shmoulik en grote liefde van Mark Oosterwijk dat de muziek van Horizon op de streamingsdiensten zou komen. Nu na haar overlijden is Mark door gegaan om de droom van haar waar te maken en sinds vorige week donderdag kun je muziek van Horizon ook op de streamingsdiensten vinden.
Er is nieuw muziek van Wicked Smile en ik praat bij met Arne van Axis Mundi die onlangs ook weer nieuwe muziek hebben uitgebracht.
Mortis Mundi
Is de nieuwste single van de symfonische death metal band Axis Mundi en is de eerste van een lange reeks nieuwe singles die uiteindelijk zal leiden tot een nieuw full length studio album. Het nummer behandelt de verwerpelijke staat van de wereld vandaag de dag, zowel de dreiging van oorlog als de toenname van natuurrampen. Dit thema komt terug in de tekst, maar ook in het geluid: de klanken van angst en oorlog zijn duidelijk hoorbaar tussen de zware grunts en gitaren. In de tekst wordt ingegaan op de afwachtende houding van de mensheid onder al deze gevaren. Muzikaal gezien is Mortis Mundi een typisch Axis Mundi nummer, waarbij ruimte is voor zowel harder drums, zware gitaarrifs en brute grunts, maar ook voor epische orkestraties en melodieuze gitaarsolo's. Het nummer bevat een aantal melodieën en riffs die constant terugkomen in aangepaste versies of gecombineerd met andere melodieën of riffs, waardoor het nummer van zes en een halve minuut toch één geheel vormt.
Daarna is het even tijd voor wat Friese bands, Drôvich draai ik en er is nieuwe muziek van Oltas, dus dat mag ook niet ontbreken. Ook kreeg ik muziek van de Nederlandse band Hexagraf.
Hexagraf
Is een duister, broeierig muzikaal project ontstaan uit de samenwerking tussen twee leden van de Zwotte Kring: Daan (Duindwaler, Hellevaerder, Magistraal & Throne of Time) en Floris (Asgrauw, Meslamtaea, Schavot & The Color of Rain). Hun reis begon toen Daan gastvocalen leverde op Schavots album Verstrikt in Halflicht. De creatieve chemie tijdens die sessie was onmiskenbaar, krachtig genoeg om het idee voor een nieuw, gezamenlijk project te doen ontstaan. Thematisch verdiept Hexagraf zich in de grimmige realiteit van de zware industrie en fabrieken en legt het meedogenloze ritme van industriële machines vast. Muzikaal vertaalt zich dit in een geluid dat traag, log en verpletterend zwaar is: een mix van zwartgeblakerde doom, symfonische elementen en rauwe, schorre grunts die zich als kolenstof en muffe tabaksrook aan de longen lijken vast te klampen. Zo werd Hexagraf geboren! Het project kreeg officieel vorm in de winter van 2024-2025, toen Daan en Floris zich in het creatieve proces verdiepten. De naam Hexagraf is geïnspireerd op de hexagonale structuur van koolstof ("Hexa") en het materiaal grafiet ("Graf"), die zowel hardheid als het onvermijdelijke verval symboliseren dat de industrie teweegbrengt. Het is ook een knipoog naar het Nederlandse woord voor graf ("graf"), wat de sombere, doodse sfeer die hun geluid kenmerkt, versterkt. De kern van Hexagraf is een sfeer van duisternis en verval, een sonische weerspiegeling van levens die verpletterd worden door de raderen van de industrie. Hun debuutalbum, "Walsen van hoop", bevat zes dichte, beklemmende nummers die de menselijke tol van mechanisatie sonisch weergeven. Alle teksten zijn in het Nederlands. De muziek zelf is een torenhoge mix van massieve gitaren, beukende drums, met kerkorgels doorspekte keyboards, koren, piano en fretloze bas. Het trage, meedogenloze tempo weerspiegelt de knarsende beweging van fabrieksmachines, terwijl de symfonische texturen een bezwerende schoonheid te midden van de verlatenheid oproepen. De opname en albumproductie werden volledig door de band zelf verzorgd. Walsen van Hoop is een eerbetoon aan Hexagrafs visie: een sombere, symfonische en instinctieve reis door een wereld die verzwolgen is door industriële ruïnes.
En het gebeurt niet zo vaak maar deze uitzending bel ik ook nog even met Pascal van de band Kinkobra. Hij stuurde me kort voor de deadline nog een bericht en hun nieuwe nummer met de vraag of ik er nog aandacht aan kan geven. Het was en is kort dag, maar het moet lukken.
KinKobra
Na een periode van stilte is KinKobra terug van weggeweest – en beter dan ooit. De Nederlandse Alternative Rockband die eerder podia als Paradiso, 013, Paard én het Sziget Festival aandeed, staat weer in de startblokken. Bekend van energieke, rauwe liveshows en emotioneel geladen songs, klaar om publiek opnieuw te raken én te verrassen. KinKobra heeft een bewezen live-reputatie. De band deelde het podium met namen als Triggerfinger (5 shows), Anathema, The Pretty Reckless, Royal Republic en speelde in zalen als Melkweg, Oosterpoort en 013 – vaak voor uitverkochte zalen. Ruben Block (Triggerfinger) noemde hun werkethiek "vol toewijding, met hart en ziel – dit gaat nog ver komen!"
Volgende week spreek ik met Ad Vandenberg.
Heb je suggesties of speel je in een band en heb je een single uit of een goede demo die je graag eens wil laten horen aan Noord-West Fryslân en de rest van de wereld of wil je ook eens een uitzending vullen met je muziek en inspiratie platen dan kun je mailen naar razenderoeland@omroepzilt.nl of rsh.razenderoeland@gmail.com
Luister Online
Contactgegevens
|
|
|
|
|
0517 412324 |
|
|
|
|
|
|
![]() |
Kijk live mee |
|
|
|
|
|
|










