Het hart wat een mens nodig heeft om gezond te leven, zorgde er de laatste tijd voor dat Gerrit stapje voor stapje moest inleveren. Van pacemaker ging het naar een ICD en zo kon het toch zijn dat Gerrit zijn baantjes bleef trekken in baan 1 van zwembad Het Derde Haad. Baan 1 zijn baan, waar hij vanaf de opening van het zwembad als een vorst regeerde en met zijn mede zwemmers vele mooie uurtjes heeft doorgebracht. Maar helaas werden de problemen met het hart van Gerrit steeds groter en na een moeilijke periode met afnemende gezondheid werd het zwemmen een te grote belasting voor Gerrit en moest hij zijn geliefde sport opgeven.
Een ieder kende Gerrit als een positief ingesteld persoon en bevlogen bestuurslid van "zwemvereniging de Vikings" die voor iedereen klaar stond als er een beroep op hem werd gedaan. Een fijn mens die zich altijd aan zijn woord hield en als er eens iets was wat Gerrit niet zinde dan zat hij er bovenop, recht voor zijn raap. Jarenlang was Gerrit als bestuurslid van "zwemvereniging de Vikings" de animator om de afdeling masters goed draaiende te houden. Vooral het jaarlijkse clubkampioenschap 1km wedstrijd met nazit was met behulp van andere sporters bij hem in goede handen.
Toen de Caspar de Robles zeezwemtocht uit zijn jasje begon te groeien kwam de hulp van Gerrit als geroepen. Hij zorgde met E.H.B.O. tas en A.E.D. apparaat voor de veiligheid van de zwemmers. Ook regelde hij met een busje dat alle kleding aan de finish kwam en om niet te vergeten zorgde hij ook voor vergunningen, volgboten en kajakkers op het water. Toen hem eens werd gevraagd om het vervoer van de deelnemers naar de start uit te breiden met auto’s zei Gerrit, komt goed seun, ik regel wel wat en er kwam een grote touringcar met chauffeur van Waddentours voor de oude brandweerkazerne te staan om de zwemmers naar de startplaats te rijden. Met zijn ouderwetse scheepstoeter gaf hij vele jaren een hoornsignaal bij de start van de Caspar de Robles zeezwemtocht. Maar toch kon Gerrit een keer de toeter niet vinden. "Ik hef mie verrot zocht", liet hij mistroostig weten. Maar gelukkig kwam een jaar later de hoorn weer boven water en blies hij als een volleerd muzikant de zwemmers de zee in.
Als vrijwilliger diende Gerrit jarenlang de samenleving in diverse functies. Om er maar een greep uit te nemen: E.H.B.O, Lanenkaatsen (keurmeester), Rijwiel Elfstedentocht, f.c Harlingen, Wandel avondvierdaagse en Harlinger zeezwemtochten, eigenlijk teveel om allemaal nu te benoemen. Een Koninklijke onderscheiding was voor deze man zeker op zijn plaats geweest.
Als sportman was Gerrit op vele vlakken actief, hij was in zijn jonge jaren een meer dan verdienstelijk doelman in het eerste elftal bij zmvv Zeerobben en later bij v.v. Harlingen. Waar hij in zijn vrije tijd als barman in de kantine een fervent vrijwilliger was op het Balkland en met zijn humoristische uitstraling menig biertje heeft getapt. Na de fusie van v.v. Harlingen en RK v.v. Robur tot f.c. Harlingen was de liefde voor het voetbal nog niet bekoeld en op de zondag was Gerrit dan ook een graag geziene gast op sportcomplex Vierkantsdijk. Tot het moment kwam dat ook deze mooie dagen Gerrit werden ontnomen daar dit een te de zware belasting voor zijn lichaam werd.
Tegenslag kende Gerrit al eerder in zijn leven. Tijdens werkzaamheden bij een aanlegsteiger voor schepen kreeg hij een ernstig ongeluk, toen de kettingzaag waarmee hij werkte uitschoot en een diepe wond in zijn dijbeen pezen en spieren doorsneed en een levensbedreigende slagaderlijke bloeding veroorzaakte. Door doortastend en resoluut optreden van een collega kon Gerrit zijn leven worden gered. Na een lange revalidatie periode pakte de strijdvaardige Gerrit het leven weer op en kreeg hij een voor hem prachtige baan bij de Maritieme Academie Harlingen. En wat had hij het daar fijn. Gerrit kon uitstekend met de niet altijd even gemakkelijke jeugdige studenten overweg. Hier en daar een kwinkslag en op zijn tijd ook eens even streng zijn dan eten ze uit je hand waren zijn wijze woorden dan.
Gerrit kon vervroegd uittreden en maakte daar graag gebruik van. Dan had hij meer tijd voor de kleinkinderen waar hij zo wijs mee was. Maar van die tijd heeft hij te kort kunnen genieten. Gerrit van der Ploeg overleed 19 juli op 68 jarige leeftijd.
J.H.
