Geschreven door Mariska Siebring.
20 kilometer rondom en door Leeuwarden roeien met nog ruim 90 andere sloepen. De weersverwachting voor deze dag is niet bijzonder goed, buien, wind, een waterig zonnetje, maar het mag de pret niet drukken.
13:47 uur is de officiële starttijd voor de Vuurzee, maar het blijkt een beetje later te worden. De meiden en de stuurman hebben er weinig erg in en verzamelen zich ruimschoots voor de start bij de andere sloepen voor de startboei op de Tynje. Vele sloepen gaan en de Tynje raakt leger en leger. Dan eindelijk; met nummer 96 gaat de Vuurzee van start! Korte slagen, dan over naar de lange halen en rust vinden in de cadans van het roeien. Om de Froskepôlle heen, het van Harinxmakanaal op en bakboord om richting de Alddeel vaart.
Het mag pijn doen
Bij hun voorganger ziet de stuurman een inhaalactie die niet helemaal goed gaat, even is een twijfel of de Vuurzee achter moet blijven of ook om de andere sloep heen moet gaan. Ze gaan ervoor! Extra kracht op de riemen, ´het hout moet krom´ en ´het mag best een beetje pijn doen´, de Vuurzee maakt vaart en voor de brug naar de Bonkevaart gaat ze er voorbij! Direct de hoek om, het lange stuk van de Bonkevaart op. Terug in de cadans de Bonkevaart uit en op naar de Fata Morgana richting de Dokkumer Ee. Dit stukje is smal, maar met een goede stuurman komt ook hier de Vuurzee goed doorheen. Nog een klein stukje en dan zullen de grachten getrotseerd worden. Bij de Noorderbrug komt de Vuurzee sloepen tegen die de eerste ronde al gehad hebben en de tweede ronde in gaan. Twee rondes dus in de grachten, een pracht van een route. De Prinsentuin door, een glimp opvangen van de Harmonie, aangemoedigd worden bij Blokhuispoort en om de Kazerne heen, een scherpe bakboordhoek de Hoekstergracht op en terug richting de Noorderbrug; de tweede ronde kan beginnen.
Adem in en adem uit
Ook de tweede ronde wordt de Vuurzee aangemoedigd door mensen die de regen trotseren en met paraplu´s en poncho’s opbeurende leuzen roepen; ´Jullie gaan goed!´, ´Hou vol!´ en ´Het bier staat al koud!´. De tweede ronde en de bijbehorende bruggen worden feilloos geroeid, maar met hier en daar een zucht en een kreun. De meiden gaan gestaag door en houden het tempo constant, op naar de Emmakade en door naar het nieuwe kanaal; de laatste kilometers. Bij de 2de kanaalbrug wordt de Vuurzee ingehaald door een reddingsloep met volle vaart (dat kan niet goed zijn…) maar geen tijd om hier verder over na te denken. Ze moeten door en de golven worden gepakt als of ze op de Waddenzee roeien. De hoek om van het nieuw kanaal naar de Tynje, onder de spoorbrug door, nog een klein stukje! De kraanlocatie komt inzicht, de finish komt inzicht. De laatste meters onder geroep en gejuich van de al gefinishte sloepen, onder de Greunsbrug door, de laatste sterke halen en daar is de bel; Gefinisht, 2 uur en 37 minuten. Adem in en adem uit, ze zijn er!
Een mooi jaar, mooie wedstrijden en een fanatische sloep. ´Liwwadster Rondje´ bedankt voor de afsluiter van dit jaar en tot volgend jaar! De sloep wordt gestald, de meiden en de stuurman gaan de rust in om volgend jaar weer te shinen!
