Het Alternatief is een programma van Bert Erents, Tiede Dijkstra en Peter Wierda. Drie muziekliefhebbers die het tijdslot op de vrijdagavond van 20.00 tot 23.00 uur vullen op omroeprsh.nl. Een vast onderdeel van dit programma is de plaat en zijn verhaal. Iedere uitzending heeft Tiede een filosofisch, politiek of muzikaal verhaal gekoppeld aan een plaat. Deze verhalen worden tweewekelijks op Harlingenboeit.nl gepubliceerd.
Tekst Tiede Dijkstra
Mensen,
Dit wordt een plaat zonder een verhaal. Ja, dat heb je goed gehoord: zonder. En daar heb ik een goeie reden voor. Ga ik je zo vertellen.
Sommige muziek verdient geen intro. Juist omdat geen enkele intro goed genoeg is voor hetgeen erop volgt. Dit is zo’n intro. Dit is een verhaal dat niet recht doet aan hetgeen straks volgt. En dit maakt het verhaal van vanavond nutteloos en zinvol tegelijk, want als je het verhaal waardeloos vindt, klopt mijn stelling. Maar als je het verhaal goed vindt, klopt mijn stelling nog steeds.
Dit zijn de eerste woorden. Het is vanmiddag 14.00 uur en even geleden staarde ik naar een leeg stuk digitaal papier. Kon mezelf wel voor m’n kop slaan. Waarom afgelopen week tegen Peter en Bert gezegd dat ik het hiérover wilde hebben? Nu was er geen weg meer terug. Je moet weten dat ik sinds ik ooit begon met de plaat en z’n verhaal, het over het nummer van vanavond wilde hebben. Dit nummer is een beetje mijn white whale, maar nooit durfde ik het aan. Vanwege de reden die ik zojuist noemde. Het is toch nooit goed genoeg, dus waarom er dan aan beginnen? Precies. Het is inmiddels 14.30 uur en ik heb al vier keer de opzet van een verhaal naar m’n - net zo digitale- prullenbak verwezen.
Daar komt nog bij dat sommige nummers zelf al hun verhaal vertellen. En dan voelt het verhaal nogmaals in je eigen woorden vertellen een beetje als mosterd voor de maaltijd. Alsof je voor The Picture Of Dorian Gray even het podium oploopt om een kleine resume te geven. Alsof je de tributeband in het voorprogramma zet. Doe je niet. Is heiligschennis. Afblijven. En laat het nummer van vanavond nou zo’n nummer zijn. Hoef ik je niet uit te leggen. Luister gewoon, of pak de tekst erbij en je snapt ‘t.
Wat blijft er nog over? Het is 16.30 uur en ik heb nog steeds niets. Wat doet in hemelsnaam in de verte nog een beetje recht aan dit prachtige nummer. Ik denk dat jij en ik het inmiddels wel eens zijn dat mijn verhaal dat niet gaat doen. Maar wat dan wel?
Ter voorbereiding op een verhaal, ga ik heel vaak op YouTube naar de verschillende versies van een nummer luisteren. En terwijl ik luister, scroll ik dan door de comments. En toen overviel het me: Wat betekent dit nummer voor anderen? Dát moet mijn invalshoek worden! Het is half zes en ik begin te lezen in emotionele verhalen over acceptatie, vriendschap, rouw, blijdschap, heimwee, nostalgie, verdriet en liefde.
Over het verwerken van het verlies van een vader. Een moeder die iemand op z’n derde heeft verlaten. Een jonge vader die tijdens een zware scheiding veel steun heeft gehad op dagen dat hij het ècht niet meer zag zitten. Een vrouw die haar vader durfde te confronteren na jarenlang misbruik. Maar ook verhalen over mensen die herinneringen hebben aan bijzondere gebeurtenissen in hun leven. Hereniging met een lang verloren vriendin, gedraaid op een 25-jarig huwelijk, op de radio tijdens huwelijksaanzoek. Het afsluitende schuifelnummer van een schoolfeestje, waarop een inmiddels getrouwde vrouw voor het eerst zoende. Of wat dacht je van mensen bij wie dit nummer hen terugvoert naar hun onbezorgde jeugd, toen hun wereld makkelijker was. Overzichtelijker. Eng, maar minder eng.
En dat zijn de verhalen van vanavond. Niet de mijne. Maar de honderden verhalen van mensen van over de hele wereld die allemaal op hun eigen manier dit nummer herkennen en ervan houden. Verhalen mooier dan dat ik ze ooit kan schrijven en waarbij ik bij een paar een traantje moest laten.
Voor al die mensen, voor al die herinneringen, voor mezelf en misschien wel voor jou is dit Simply Red met Holding Back The Years.
