Het Alternatief is een programma van Bert Erents, Tiede Dijkstra en Peter Wierda. Drie muziekliefhebbers die het tijdslot op de vrijdagavond van 20.00 tot 23.00 uur vullen op omroeprsh.nl. Een vast onderdeel van dit programma is de plaat en zijn verhaal. Iedere uitzending heeft Tiede een filosofisch, politiek of muzikaal verhaal gekoppeld aan een plaat. Deze verhalen worden tweewekelijks op Harlingenboeit.nl gepubliceerd.
Tekst Tiede Dijkstra
Vandaag het verhaal van 8 september 2023.
Peter, ik ga iets doen wat ik nog nooit eerder heb gedaan. Ik ga dit verhaal opdragen. Aan een dier. Je hoort het goed: dit verhaal is voor een dier. Maar als ik eerlijk ben: niet alleen voor haar -’ze’ is namelijk een hond-, maar ook voor haar baasje. Vanavond gaat het over een heilige twee-eenheid. Zoals je bepaalde dingen niet los van elkaar kunt zien, geldt dit ook voor Sparky en Geert. Onlosmakelijk. In een adem. Onvoorwaardelijk. Can't Have One Without The Other, zong Sinatra ooit. Dat. Zeg je de een, dan zeg je de ander. Zie je de een, denk je de ander. Vrije vertaling op de Van Toors: Zie Je Sparky Gaan, Dan Komt Geert Er Aan. Deus Et Fili, Spiritus Sancti Absentis.
Vroegere Simon & Garfunkel. Donald Fagen en Walter Becker. Hall & Oates, Eric B. & Rakim, George & Andrew, Lennox & Stewart, Sam & Dave, Karen & Richard Carpenter, Orzabal & Smith, Queen mét Mercury, The Gathering met Anneke, Metallica met Cliff, NWA met Ice Cube, NSYNC met JT, Stone Temple Pilots mét Scott Weiland, Rage met Zach, Soundgarden met Chris, Creedence met Fogerty, Black Flag met Rollins, Floyd met Waters óf Gilmour, Nirvana met Cobain, Doors met Jim, Type ‘O’ Negative met Peter Steele, Division met Curtis, Ace Of Spades met Lemmy, Cream met Baker of Clapton, Wild Romance met Brood, INXS met Michael, Talk Talk met Hollis, Oasis met Noel of Liam, Sepultura met Max of Igor, Entombed met Lars of Death met Chuck.
Ik weet 't: het is een lange lijst. Had nog veel langer kunnen zijn. Muziekvoorbeelden zijn er genoeg. Waarom muziekvoorbeelden? Nou, ten eerste omdat dit een muziekprogramma is. Anders had ik wel referenties over Smokey zonder The Bandit, Glover zonder Gibson of Back zonder Future gemaakt.
Maar vooral omdat Geert en Sparky muziek zijn. Zolang ik Geit ken, ademt hij muziek. Godmagwetenhoevaak dronken en veel te laat/vroeg muziek draaien. Elkaar verbazen over afwijkende muzieksmaak, terwijl we over het meeste hetzelfde denken. Bands dan. Albums…mwah. Taylor Swift vindt hij mooi. Ik Mariah Carey. Dan snappen we elkaar niet. Hij appt me op 5 augustus een foto van twee ABBA-albums. Tekst: "Jij belang bij?" "Ik moet dit niet in mijn huis hebben." Snap ik niet. Terwijl hij niet kan begrijpen dat ik Electric Callboy geweldig vind. Van Morrison is ovrgns onze safe space. Vinden we allebei de shit.
29 mei 2022 waren we in Amsterdam. Lemonheads speelden in De Melkweg. Nachtje geslapen, dronken geworden en een akoestisch optreden van Evan op het terras om de hoek. Eerder die dag zat ik naast ‘m in de zon voor The Bulldog op het Leidseplein. Tegen de gevel rechts van ons zat een dakloze man met zijn hond. Tijdens ons tweede drankje stond Sparky's baasje op, liep de man voorbij en ging de hoek om. Uit het zicht bleek een AH te zitten. Mijn vriend kocht daar brokken, water en gaf dit samen met wat geld aan de man onder het KFC lichtbord.
Ik was geroerd. De man overduidelijk ook. Paar voorbijgangers bleven staan. Prachtig gebaar, no discussion. Maar als deze man geen hond had gehad, was mijn baco-drinkende vriend niet opgestaan. Hij heeft namelijk een groot hart. Niet in de medische zin, nee, hij is de allergrootste dierenvriend die ik ken. Appte ‘m vorige week donderdag dat hij een belachelijk groot hart heeft. Deed ik met een reden. Laat ik je vertellen waarom.
In 2006 kwam deze -toen 29-jarige- punkrocker in contact met een stichting die zich bekommerde om -onder andere- Spaanse zwerfhonden en daardoor een 2-jarige pup. Kruising. Alleen, asiel, verlaten. Vuilnisbakkenras, in de volksmond. Maar don't judge a book by its cover; DNA doesn't determine worth. Mijn dierenvriend herkende in dit kleine, viervoetige meisje iets. Iets van zichzelf. Prong zong Prove You Wrong. Een kans om te bewijzen dat vooroordelen precies dát zijn. Dat een kaft niets over de inhoud zegt. Dat odds are there to be beaten. Hij noemde haar Sparky. Zij vond dat goed.
Ken je de clip van Something Happened On The Way To Heaven van Phil Collins? Houd dit even in je achterhoofd. De 29- en 2-jarige zijn samen terug naar Nederland gegaan. Noem 't wat je wilt, maar het moest zo zijn. Zij een pup met een anders donkere toekomst en niemand om van te houden of van gehouden te worden. En hij met liefde te over en niemand om het aan te geven. Zij was een outcast, hij voelde zich er een. Samen leerden ze elkaar acceptatie. Van zichzelf, van elkaar, van hun omgeving. Vertrouwen. Zij in hem, hij in haar en beiden in anderen. Ze maakten elkaar beter. Hielpen elkaar. Ze werden vanzelfsprekend. Synoniem. Haar naam kwam naast de zijne op het bordje bij de voordeur. Ze werd een bandnaam.
Ze groeiden. Op. Zijn vrienden werden haar vrienden, zijn buren werden haar buren, zijn band werd haar band. Zijn muziek werd haar muziek. Zijn feestjes werden haar feestjes. Zijn katers die van haar. Zijn huis het hare. Eigenwaarde, vertrouwen, bevestiging, acceptatie, steun, liefde: ze vonden het bij elkaar. Ik overromantiseer dit niet. Dit is geen literair stilistische vrijheid. Dit is, zonder aandikken, hoe Sparky en Geert waren.
Waren.
Het leven kent een onvermijdelijk gegeven: alles is eindig. Zo ook dit filmwaardige verhaal. En 29 augustus 2023, vorige week dinsdag, kwam er een einde aan het leven van een blond, vrolijk, eigenwijs, 17-jarig meisje. 119 in mensenjaren. Verhalen, foto's en anekdotes van iedereen die haar kende, zullen ervoor zorgen dat haar Life After Death veel langer duurt. En dat verdient ze.
Eerder in dit verhaal gaf ik voorbeelden van hoe bepaalde bands nergens (meer) op slaan als een bepaald/bepalend lid wegvalt. Misschien wordt het nu tijd om de uitzonderingen op de regel te benoemen: Genesis na Peter Gabriel, Di-rect na Tim Akkerman, Toto met welke zanger dan ook, Faith No More met Mike Patton, AC/DC met Brian, The Maiden met Bruce, Slipknot met Corey Taylor, Pantera met Anselmo of Arch Enemy met Angela Gossow.
En dit geldt ook voor Geert. Niemand zal ooit de Greatest Hits van Sparks & Geit vergeten. Nooit. Maar ze zou niet willen dat de muziek zonder haar ophoudt. Daarvoor hield ze teveel van 'm.
Voor een bijna blinde, kleine grande dame is dit Teenage Bottlerocket met I Wanna Be A Dog.
