Door Ubbo Posthuma
Allebei rasechte Harlingers. Freek was 24 en Ruurdje 18 jaar toen ze elkaar op het Harlinger stadhuis het ja-woord gaven. Ze hebben drie dochters en een zoon. Eén dochter is helaas jong overleden. Na hun trouwen woonden ze respectievelijk op het Franekereind, Abraham Kuiperstraat, Hugo de Grootstraat en heden in de Prins Clausstraat.
Ze leerden elkaar kennen op de Voorstraat. “Het was in die tijd de gewoonte dat jongens en meisjes ’s avonds op de Voorstraat paradeerden”, vertelt Ruurdje. “Je mocht toen beslist niet in de portieken staan. Twee agenten hielden dat scherp in de gaten.” Ruurdje moest van haar ouders om negen uur thuis zijn. Freek wachtte tot de Raadhuistoren tien uur sloeg, maar hij was dan ook al wat ouder. Ze kregen verkering, waar Ruurdje haar ouders eerst niet zo blij mee waren. “Misschien omdat ik uit de Nieuwstraat kwam”, lacht Freek. Tot er een feestavond van de visserij kwam. Bestuurslid Jan Bakker vroeg aan Ruurdje of ze ook kwam. Die antwoordde dat ze van haar ouders niet mocht. “Dan ga ik wel even met hun praten.” Dit had resultaat en zo was de officiële verkering eindelijk een feit.
Freek kwam uit een gezin met acht kinderen en woonachtig in de Nieuwstraat 47 (woningen inmiddels afgebroken). Later verhuisden ze naar een grotere woning, ook weer aan de Nieuwstraat 2. Ruurdje haar ouderlijk huis was eerst op de Lanen en later in de Raamstraat 8. Zij had nog een zus die twaalf jaar ouder was. “Ik kon zo genieten van de gezelligheid bij Freek thuis. Dat was ik niet gewend.” Ruurdje begon na de lagere school te werken bij ‘Noreltsje’ aan de Schritsen die daar een kruidenierswinkeltje had. “Ik moest bestelboekjes ophalen bij de klanten waar hun boodschappen in stonden die ze graag wilde hebben. Die boodschappen bracht ik dan op de fiets in grote fietstassen weer bij hun terug. ’s Middags volgde ik nog de Huishoudschool.” Na haar schooltijd kwam ze te werken bij Jamin op de Kleine Voorstraat. “Daar heb ik met heel veel plezier gewerkt tot er nieuwe mensen in kwamen. Toen ben ik tot mijn trouwen aan toe naar kruidenier Jellema op de hoek Lanen/St. Odolphisteeg gegaan.
Freek zat op de lagere school B (nu 't Wad) op de Midlumerlaan. Het was in de oorlogstijd en door de komst van Duitse soldaten in de school, moesten ze vaak naar andere locaties toe. Dit omdat de Duitse militairen onder het ongedierte zaten en de klaslokalen bij hun vertrek eerst ontsmet moesten worden. “We hewwe wel les had bij ’t Leger Des Heils en zelfs in de kroeg, dramatisch”, zegt Freek. Na de lagere school, hij was toen zo’n 13½ jaar, ging Freek naar de visserij, op garnalenschip HA 47. “Ja, we moesten toch wat verdienen.” Hij bleef daar tot aan zijn diensttijd, waar hij in Vught bij de Genie werd gelegerd. Na de militaire dienst weer naar de visserij, nu op de HA 10 een mosselvisser. Helaas liep Freek aan boord een ernstig ongeluk op door met zijn been in een transportband te geraken. Zijn voet werd verbrijzeld en hem wachtte een jaar ziekenhuis én nog een jaar lang thuis liggen in het gips. Moeilijke jaren ook in financieel opzicht. Het werken op een visserschip ging niet meer. Een andere baan vinden was heel moeilijk. Toch lukte het met behulp van het Arbeidsbureau op een tentoonstellings-schip van Niemeijer uit Leeuwarden te komen. Zij hadden verwarminsapparatuur aan boord en voerden door heel Nederland en zelfs tot aan België toe. Helaas ging het bedrijf failliet en Freek stond weer op straat. Hij ging toen als havenarbeider bij de SSM in Harlingen werken. Zwaar werk en totaal niet geschikt voor Freek gezien zijn zwakke onderbeen. De dokter had hem er ook al voor gewaarschuwd. Inderdaad lukte het niet meer en op 57-jarige leeftijd moest hij er de brui aan geven.
Ze hadden een kruisertje en nu genoeg tijd om er op uit te trekken. Freek: “We bleven soms wel drie maanden weg en voeren door heel Nederland.” Vissen en zingen waren grote hobby’s van Freek. Lid van visclub Het Baarsje, zingen bij HOOK (Harlinger Opera- en Operettekoor) en tegenwoordig bij zanggroep The Sound. Landelijke bekendheid kreeg Freek bij het tv programma ‘Met 80-jarigen de wereld rond’. “In één woord geweldig”, laat hij met pretoogjes weten. “We zijn in vier weken tijd in tal van landen geweest en hebben in totaal zo’n 100 vlieguren gemaakt. Nee, dit had ik voor geen goud willen missen.” Inmiddels wonen ze beiden al ruim 30 jaar met heel veel genoegen in de Prins Clausstraat 14. Hoewel Ruurdje door haar enkel wat moeilijk ter been is, zijn beiden relatief gezond. Freek gebruikt zelfs geen enkel medicijn en dan mag je niet mopperen.
Op zaterdag 26 oktober vierden zij hun feest plaats. Samen dineren met de kinderen, acht kleinkinderen en vier achterkleinkinderen in een bekende horecagelegenheid aan de Noorderhaven.
Burgemeester Sluiter heeft het echtpaar op dinsdag 29 oktober gefeliciteerd. Foto: Joachim de Ruijter.
