Wat een gemis, ut is net as in 1958 toen ik voor ut eerst won met Aaike Bogaard en Jan Boomsma. Ik hew, en nou voor niks, de zenuwen net as toen. De gedachten gaan terug naar een hele hoop avonden, partijen en mesen die ur niet meer binne. Ik weet nog wel dat ik op mien 62e nog plat op mien donder dook om een bal te keren.
Dit tot plezier van ut publiek, Burggraaf moest mie trouwens met een kraan weer overeind helpe. Maar, we wonnen van Pollie dat is een prestatie, nog steeds trouwens.
Wat was ut niet ontroerend dat mien Kattelieke vriend Hompy in 2009 ridder wudde en een medaille kreeg van burgemeester Paul Scheffer. En s'avens prikte hij de speld van Harlingen nog even op ut bust van Simon van Dijk. Twee waardevolle mesen voor ut Lanenkaatsen, Simon zit nou in e vut en Hompy binne we jammer genoeg kwietraakt.
En oek mien vriend Theun Langerak ston in 2009 rustig een bitsje achter ut publiek vlak voor ut muziekhokje van Hompy, te genieten. En s'avens zong ie weer as een liester over de klok van Arnemuiden.
En dan dat prachtige publiek de een ston bij perk 1, en leunde even noffelijk op e hasses van Walle Geertsje. Of kienders die op e stoep hun centen voor de kermis zaten te tellen. Kon oek weze dat wat vriendinnen ulkaar opzochten op ut bankje. Smoordruk kon ut weze bij perk 3 en daar stonnen dan mannen die wel een literke drank lusten.
De konst ur op laatst hast niet meer deur ut leek wel een Kokkelbank. Benkende mensen bin u roek wel weest, ze troffen we bij perk 2 Guus Hiddink met sien hele gezin, dat is toch prachtig. Dan staan er oek nog mensen op die ur niet meer binne, se oek de fan van ut Lanenkaatsen Jan Helvrich samen met sien familie.
En de kaatsers se komme overal vut, se moest oud Harlinger Douwe de Boer op de Kleine Ossemarkt kaatse, Douwe is nou burgemeester van Sneek. Maar at ik ut goed sien hew ston ie ut verkeer te regelen se dat se niet teugen die boom anvlogen. En wat suuden je dinke van ut eeuwige talent Jan Rutten, om hem teugenmoed te kommen wuuden se met Skippyballen kaatse maar dat is afketst. Ik weet niet at ie ut alles een keer wonnen het, maar hij doet alle keren wel met en dat is klasse.
En dan die dames mesen, mesen, mesen, se slaan as wilden en binne se vuul as bargen en wat een talent, geweldig. Ur leek een verrassing op komst, want Hompy sien dochter stevende recht op de priezen an. En dat had de eerste weest in sien gezin. Maar net voor de finale konden se ut niet redde en dat was jammer. Wat het hij, samen met Jannie, daarboven zenuwachtig weest maar wel erg trots.
Wat ur oek bij hoort is de mesen an e kant die hun overal met bemoeie, se binne onmisbaar en zorge ur betieden voor dat de boel op e hasses staat, tussen de kaatsers. En dan onze geweldige voorzitters Theo Outhuyse die ut weer overnam van Jan vd Heide. En natuurlijk waren er meer, maar die noeme we allemaal in een ander stukje. Jan hield leuke en soms lange toespraken en dan leek ut net at die eerst even voor ging in ut gebed.
En dan vrijdags de finales en de priesuutrieking, de mesen hewwe soms se lang staan dat se 3 dagen een stieve nekke hadden. Ja, mesen geweldig dat Lanenkaatsen en onmisbaar voor Harlingen. Ut hoort bij ons, ut zit ons in ut hart, of zeg maar rustig ut zit ons in e hele billug. Daarom bin ik oek se blied dat een kleinkien van mie ut vorig jaar oek wonnen het.
Lieve mesen, we mutte de hele onganisatie bedanke voor hun inzet, keurmeesters, Omroep RSH kortom: ut hele zootsje. Heel Lanenkaats-minnend Harlingen sal disse week oek wel met de smoor in e billug thuus zitte...
