De opstappers van KNRM station Harlingen hebben één ding gemeen: ze delen een gedrevenheid en ze staan 24 uur per dag, zeven dagen in de week klaar om anderen te helpen. Dat doen ze geheel vrijwillig. Al sinds 1880. In deze maandelijkse serie wordt de Harlinger bemanning aan je voorgesteld. Dit keer Rein Mulder.
Tekst Carlien Bootsma
'Ik krijg veel energie als de pieper gaat'
"Ik heb het altijd gezegd, als ik 55 ben dan stop ik als schipper", zegt Rein Mulder aan de bar van het boothuis. De rest van de ploeg volgt de opfriscursus EHBO. Rein, grijs haar, donkere ogen en een kalme blik voegde de daad bij het woord. Inmiddels is hij sinds drie jaar geen schipper meer en het bevalt hem goed om de tweede viool te spelen.
Rein kent een lange en bewogen carrière bij de KNRM. Voor hem was het nooit een keus om zich bij de club aan te sluiten, dat is als vanzelf zo gelopen. “Mijn vader was schipper bij de reddingsmaatschappij. Als twaalfjarige jongen ging ik al mee. Even mee voor een sleepje of een werfbeurt.”
Het onderhoud ging 45 jaar geleden wel wat anders dan tegenwoordig. “We voeren de reddingsboot met hoogwater op de Ballastplaat en wachtten tot het laagwater werd. Vervolgens moesten we als kinderen pokken steken en het onderwaterschip weer in de teer rollen.” Dat waren voor hem mooie avonturen, helemaal omdat er ook andere kinderen bij waren. “Als het werk gedaan was gingen we pieren dollen en als de vloed er weer in kwam visten we.”
Onderhoud aan de reddingsboten is niet het enige wat erg veranderd is de afgelopen jaren. “We hadden vroeger geen pieper. Mensen werden gewoon thuis gebeld. En als je niet thuis was had je pech.” In totaal voeren er zo'n 7 à 8 mensen op de reddingsboot. “We voeren een handjevol keren per jaar uit. Vooral voor strandingen en vissersschepen. Pleziervaart had je nog niet. Chartervaart ook niet.”
Als kwajongen vond Rein het stoer om met de snelle boten te varen. Prachtig. Het voelde meteen heel anders toen hij halverwege de dertig zelf schipper werd. “Voorheen mocht ik graag wat stunten, toen ik schipper werd sprak ik de jongens er juist op aan dat het ook wel wat minder kon. Ik voelde me heel verantwoordelijk.”
“Ik heb er altijd veel energie uit gehaald, uit het vrijwilligerswerk, en dat doe ik nog altijd.” De veerboot vaart voorbij, Rein kijkt heel even op voor hij verder praat. In het dagelijks leven vaart hij als kapitein bij Doeksen. Daarnaast is er genoeg tijd voor zijn vrijwilligerswerk bij de KNRM. "Ik krijg veel energie als de pieper gaat. Je weet nooit precies wat je te wachten staat. Het is het mooist als je een actie tot een goed einde brengt.”
Eén actie is hem altijd bijgebleven. Aan de muur van het boothuis hangt een plaquette die nog herinnert aan die dag. Rein loopt erheen om te kijken wat voor datum erop staat. 28 juli 1999. “Een klein bootje kapseisde bij Breezanddijk. Met twee mensen en een kind van 5 jaar oud aan boord. De auto en trailer stonden nog bij Breezanddijk en de mensen waren toen het donker werd nog niet terug. Naar aanleiding van dat bericht zijn we gaan zoeken. We hebben de hele nacht gezocht en niets gevonden. Bij het krieken van de dag is de helikopter uit Leeuwarden vertrokken om zoekslagen te maken. Zij vonden het bootje op de kop. We zijn er toen meteen heen gevaren. Er hing nog iemand aan het bootje, hij had het kind nog vast. Het kind was verdronken. De andere man dreef er zo'n 100 meter vanaf. Ook verdronken. De man aan het bootje leefde nog. De dubbele bodem was volgelopen waardoor het instabiel was geworden en was omgeslagen. Het hele voorval greep me zo aan. Mijn dochter was net zo oud als het kind. Dat had veel impact.”
“Hoe ik dat weer loslaat? Zoals we ook hebben gedaan na de afgelopen heftige gebeurtenis van eind oktober. Veel praten, bij elkaar zijn en elkaar een hart onder de riem steken. Het is en blijft een hechte groep. Een vriendenploeg. Dat is door alle jaren heen gelijk gebleven.”
Wil jij de KNRM helpen?
Je kunt via een tikkie (volg deze link) bijdragen aan een nieuw overlevingspak voor Rein. De KNRM is je erg dankbaar voor jouw steun, groot of klein. Wil je op een andere manier bijdragen? De KNRM denkt graag met je mee. Je kunt bellen of appen naar Sybrand op 06 49873147.
- Bankgegevens: NL77ABNA0847174476 t.n.v. KNRM Harlingen.
Lees ook
