Deur: Wiebe van Dijk.
Op een keer moest Harlingen thuus speule teugen Oenkerk en dat is altied gezellie. En voor de mesen die niet van huus komme kanne hewwe dan een verslaggever langs de liene lopen. En die verslaggever was de onvolprezen Hielke Jager (die rooie). Vroeger was Hielke al een geweldige rechtsback bij Harlingen en anne andere kant hast nog sun pop lopen namelijk, rooie Sjonnie Nota. Die twee rosten de teugenstanders betieden de sokken vanne poten.
Maar even terug naar de thuus wedstried van Harlingen teugen Oenkerk. Harlingen was inmiddels al met de warming up bezig toen de voorzitter an Ralf van Hurk vroeg, is onze verslaggever Hielke ur nog niet. Ralf van Hurck, die an ut warmlopen was zei, ik hew um nog niet sien voorzitter.
Plotseling gaat ur een tillefoon en komt ur een vreemd geluud uut Ralf, de kleine slurp, van Hurck sien trainingsbroek buuse. Hij nimt ut ding op en seit, met Ralf, an de andere kant klonk een bulderende stem, ja met Hielke hoe laat mutte jim voetballe, vroeg ie an Ralf. Die kiekt verbaasd, en seit, over sun 20 minuten. Fel reageert Hielke, dat kan ommus niet je os er staat nog gien mees op ut veld. Verbaasd vraagt Rally, welke veld staast stou dan, nou in Oenkerk natuurlijk je, skreeuwt Hielke, daar mutte jim toch teugen speule. Ja dat klopt, antwoorde Ralf kalm, maar die wedstried speule we thuus in Harlingen Hielke seun.
Een brullend en tierend geluud kwam vanne andere kant en de verbiening wudde abrupt verbroken. Sun veertig minuten moest Ralf een bal ingooie net anne kant waar Hielke inmiddels ston. Mooi op tied niet seun, riep Ralf naar Hielke ut antwoord kwam snel en koegelhard, kanst om mij naar de hel lope stink Slurp, hij bromde nog wat en ging toen gewoon weer ut verslag geven via sien RSH luliezer.
