Un verhaal dat gaat over mien maat, late we um maar 'Toenga' noeme. Toenga ging met sien vader naar Zeeland om de verjaardag te vieren met sien familie die daar woonde. We bedoele hier Zeeland in Nederland, ut Zeeland van Kees de Rooij, Kees Schot, Kees Mol, Rinus van Stee en noem maar op, want ur woonden hier een mooi zootsje Zeeuwen. Se gingen in 'e auto van Toenga, want die had-ie nog niet se lang. Hij had op 'e motorkap un geweldig grote sticker van sien favoriete club Ajax plakt.
Nou dat wudde een mooi feestje daar in Zeeland, uteraad met alles urop én uran! Maar se moesten natuurlijk oek weer naar huus. Lekker ouwehoerend met sien vader Pjoek reden se richting Amsterdam. Maar die twee waren se an ut lullen dat se bij Rotterdam verkeerd reden en dus deur ut centrum moesten. En ja hur, wat gebeurd ur, dur was een wegomleiding... Ommebeurt moesten se deurriede. Toen Toenga an 'e beurt was keek de dienstdoende pliesie Toenga an en kiekt naar sien auto en seit: "Omdraaien en weer achteraan sluiten". Toenga vroeg: "Waarom dat?" De man kiekt um an en seit: "Omdat ik dat zeg, begrepen?"
Al morrend draaide Toenga om en sloot weer achteran in 'e rij. As ie weer vooran staat kiekt de pliesie um weer an, steekt sien wiesvinger uut en naar beneden en doet een draaiende beweging en seit nors: "Achteraan sluiten!" Die ouwe Pjoek wuu hast wel deur ut voorraam en sei teugen sien seun: "Ried over die vent heen juh." Toenga was verstandig en draaide wederom de auto met Ajaxsticker en sloot weer netsjes achteran, maar hij kookte. Voor de derde keer kwam Toenga weer vooran, stak sien kopke uut ut raam en sei woest: "Wat 'i dit juh, nuvere vent, waarom laast mij telkens achteran sluute?" De pliesie loopt rustig naar ut raam en seit: "Ja gozert, dat heb je als je met zo’n sticker op je motorkap door Rotterdam rijd." Wiezend op de veulste grote Ajaxsticker op Toenga sien moterkap. Hoofdskuddend reed Toenga, terwijl pa Pjoek skreeuwde 'ik kom hier nooit weer', richting huus.
Maar Toenga wel. Een tiedsje later had Toenga een andere auto en moest weer in Rotterdam weze. Hij reed nou goed en kwam bij de Oude Haven an. Hij ging met sien vrouw daar op een terrasje zitte, keek leuk en gezellig over ut water heen. De ober kwam in een mooi wit gestroken overhemd bij Toenga an ut tafeltsje en vroeg netjes: "Goedemiddag lieve mensen, wat zal het zijn? Een zoet wit wijntje en een Amsterdammertje, sei Toenga."
Een Amsterdammertje is een vaasje bier, wat groter as een gewoon glaske, eigenlijk bier voor gulzige meesen. De ober kwam terug met alleen een wit zoet wijntje, a.u.b. sei 'ie en suu weglope. "Hejo, riep Toenga. En ik dan?" En weer kreeg Toenga te horen, ja 'geepekop' wij hebben hier geen Amsterdammertjes in Rotterdam of wist je dat niet. Toenga bestelde toen maar een fluitje en die wudde um netjes brogt. Onderweg sei Toenga teugen sien vrouw: "In dit plak kom ik nooit weer." Maar ja, ut was wel een bitsje sien eigen skuld, of niet dan?
